Heamoanne.

vorig gedicht volgende gedicht  

Blanke seilen op ‘e marren,

Rūkend hea yn swee op ’t lān;

Seinehotsjen, ljurkesangen,

Blauwe himel, sinnebrān;

’t Swiere fee yn griene greiden,

Swiet gerūs troch hege reiden,

Būgende ieren yn é bou-

Heitelān, hoe moai bisto!

 

deze pagina is voor het laatst op 28-08-02 gewijzigd